قسمت هشتاد و ششم خاطرات میلسپو: هدف حزب توده، ایجاد هرج‌ومرج به عنوان پیش «درآمد انقلاب» یا «سلطه شوروی» یا هر دوی اینها بود
اینطور بنظر می‌رسید که حزب توده از هرگونه قید و بندی به قانون اساسی یا طرفداری از دموکراسی عاری است. هدف تاکتیکی آن ایجاد هرج و مرج به عنوان پیش درآمد انقلاب یا سلطه شوروی یا هر دوی اینها بود. به هنگا
قسمت هشتاد و ششم خاطرات میلسپو: هدف حزب توده، ایجاد هرج‌ومرج به عنوان پیش «درآمد انقلاب» یا «سلطه شوروی» یا هر دوی اینها بود اینطور بنظر می‌رسید که حزب توده از هرگونه قید و بندی به قانون اساسی یا طرفداری از دموکراسی عاری است. هدف تاکتیکی آن ایجاد هرج و مرج به عنوان پیش درآمد انقلاب یا سلطه شوروی یا هر دوی اینها بود. به هنگام بحران امتیاز نفت شمال که بعداً درباره آن گفت‌و‌گو خواهیم کرد، حزب توده دست به تظاهراتی کم و بیش آشوب طلبانه زد که هدف آن پشتیبانی از پیشنهادات شوروی بود.
سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب ماموریت آمریکایی‌ها در ایران اثر آرتور میلسپو ترجمۀ حسین ابوترابیان در سال ۱۳۵۶ است.
آرتور میلسپو متولد مارس ۱۸۸۳ در روستایی در میشیگان، حقوقدان و کارشناس مالی آمریکایی که در سالهای ۱۹۲۲-۱۹۲۷ و ۱۹۴۲-۱۹۴۵ برای اصلاح مالیه به استخدام دولت ایران درآمد. او دانش آموخته (دکترای) دانشگاه جانز هاپکینز و (کارشناسی ارشد) دانشگاه ایلینوی بود.
محل با شکوه سفارت شوروی که در یک پارک قدیمی و وسیع در قلب تهران قرار دارد و فقط با یک خیابان باریک از سفارت انگلیس جدا می‌شود، مرکز و قرارگاه بسیار مناسب و پر ابهتی برای دیپلماسی شوروی تأمین می‌کند. در دوران جنگ سفارت شوروی برخلاف صرفه جویی انگلیسی‌ها، ریخت و پاش زیادی داشت. در زمان کنفرانس تهران، مارشال استالین بر خلاف پرزیدنت روزولت، شخصاً به دیدار شاه رفت و به وی اطمینان داد که روسیه هیچ نقشه‌ای برای ایران در سر ندارد و تعدادی تانک و تجهیزات نظامی به ارتش ایران هدیه کرد.
جالبترین نشانه فعالیت‌های فوق دیپلماتیک شوروی‌ها حزب توده ایران و تبلیغات روزنامه‌های وابسته به آن بود. در دوران امپریالیسم تزاری روس‌ها، احتمالاً به همین میزان ولی با قدری تفاوت از کمک دوستان ایرانی خود برخوردار بودند که با پرداخت رشوه وام‌های بانک استقراضی و اعطای مراحم تجارتی و تحت الحمایه قرار دادن آنها را پیدا و حفظ میکردند. حزب توده وسیله و شیوه جدید و مؤثرتری در بهره برداری از دوستان ایرانی روسیه بود و مسلم بود که منابع مالی شوروی به این حزب و روزنامه‌های وابسته به آن، کمک مالی می‌دهند. حزب توده تشکیلات بسیار منظمی داشت، اعضایش را با انضباط بار می‌آورد آورد و و دست به فعالیت‌هایی برای افزایش تعداد اعضایش می‌زد. حزب توده هشت نماینده به مجلس چهاردهم فرستاد که یکی از آنان از اصفهان و بقیه از شهر‌های شمالی بودند. در مورد برنامه اعلام شده حزب اصولاً جای هیچ اعتراضی نبود. بر ناسیونالیسم تأکید می‌کرد و خواستار «آزادی برای همه نان برای همه آموزش برای همه و بهداشت برای همه» بود. مسئله صنعتی کردن ایران چنان فرصتی در دسترس حزب گذاشت که توانست یک هسته نارضایتی فعال و یک زمین حاصل خیز برای تبلیغات ایدئولوژیکی قانع کننده ولو نارس فراهم کند.
اینطور بنظر می‌رسید که حزب توده از هرگونه قید و بندی به قانون اساسی یا طرفداری از دموکراسی عاری است. هدف تاکتیکی آن ایجاد هرج و مرج به عنوان پیش درآمد انقلاب یا سلطه شوروی یا هر دوی اینها بود. به هنگام بحران امتیاز نفت شمال که بعداً درباره آن گفت‌و‌گو خواهیم کرد، حزب توده دست به تظاهراتی کم و بیش آشوب طلبانه زد که هدف آن پشتیبانی از پیشنهادات شوروی بود. در مجلس شورای ملی نمایندگان حزب کمی تعداد خود را با ایجاد جار و جنجال جبران میکردند.
